RELIGIA: Zesłanie Ducha Świętego

                 Uroczystość Zesłania Ducha Świętego
- Ojej babciu, zobacz, Duch Święty! – zawołała Ania, wskazując ręką na białego gołębia, który poderwał się z drzewa i unosił się w górę na rozpostartych skrzydłach. Rzeczywiście, na tle błękitnego nieba gołąb krążący w powietrzu wyglądał wspaniale.
- Nie, to nie jest Duch Święty- uśmiechnęła się babcia. – To biały gołąb, nazywany „cukrówką”
- Ale ja takiego gołębia rysowałam w zeszycie do religii – upierała się Ania.
To jest Duch Święty.
- Owszem, gołąb jest symbolem Ducha Świętego. Kiedy Pan Jezus został ochrzczony w rzece Jordan, zstąpił na Niego Duch Święty w postaci gołębicy.
W Wieczerniku zaś ukazał się nad głowami Apostołów w postaci ognistych języczków i gwałtownego wichru. Biała gołębica, języczki z ognia, wiatr, to są znaki Ducha Świętego. Jednak jak naprawdę wygląda Duch Święty, dowiemy się dopiero w niebie.
- Nie rozumiem – Ania pokręciła głową, wciąż obserwując lecącego ptaka. – Myślałam, że to Duch Święty, którego posłał nam Pan Jezus.
- Tak, Pan Jezus daje nam Ducha Świętego w każdym sakramencie. Ale nie przychodzi On do nas w postaci gołębicy, chociaż najczęściej tak właśnie maluje się Go na obrazach.
- No więc jak poznajemy, że Duch Święty na nas zstępuje? – dopytywała się Ania.
- Poznajemy Go po tym, co dzieje się w naszych sercach. Zaraz spróbuję ci to lepiej wyjaśnić. Po wstąpieniu Jezusa do nieba, Apostołowie modlili się razem w Wieczerniku, ale czuli się samotni, przestraszeni. Bali się, że zostaną uwięzieni i skazani na śmierć tak, jak Pan Jezus. Ale gdy zstąpił na nich Duch Święty, wszystko się zmieniło. Apostołowie przestali się bać. W ich sercach zagościła radość i odwaga, że bez lęku otworzyli drzwi Wieczernika i zaczęli przemawiać do zgromadzonych w mieście ludzi. To właśnie Duch Święty daje odwagę, mądrość, radość… Przychodzi mi teraz na myśl takie porównanie: serce, w którym nie ma Ducha Świętego, podobne jest do ziemi pokrytej śniegiem. Wydaje się, że z takiej zmrożonej ziemi nic nie wyrośnie. Ale gdy przyjdzie wiosna, zobacz co się dzieje. Wszystko zaczyna się zielenić. Budzą się rośliny i ptaki. Wokoło jest tyle słońca, światła, radości. Tak właśnie działa Duch Święty. Mimo, że nie wiemy jak On naprawdę wygląda, to rozpoznajemy Go po tym, co On czyni w naszych sercach. Gdy potrafimy być dobrzy, odważni, mądrzy, gdy potrafimy się modlić, to znaczy, że jest w nas Duch Święty.
Ania słuchała z uwagą słów babci, a potem westchnęła mocno wciągając w płuca świeże powietrze, pachnące kwiatami i powiedziała:
- Jak to dobrze, że Pan Jezus nie zostawił nas samych i zawsze z nami jest. Teraz czyni to przez Ducha Świętego.

https://www.youtube.com/watch?v=xqh5RBysD_I&t=94s