Piątek - 09.04.2021

Dzień dobry w piąteczek.

Kochane Kokoszki, ostatnie zajęcia w tym tygodniu. Dzisiaj troszeczkę o węglu kamiennym.

Cele:

- wymienia produkty otrzymane z węgla

- wypowiada się na temat węgla kamiennego i soli kamiennej

- rozwija sprawność fizyczną poprzez aktywny udział w opowieści ruchowej

1 . Rozmowa na temat powstania węgla.

Spróbujcie wyjaśnić skąd się bierze węgiel kamienny. Jak już nie będziecie mieli pomysłów, posłuchajcie co wam przeczyta rodzic:

Wiele, wiele milionów lat temu, tam gdzie obecnie znajdują się kopalnie węgla kamiennego, był ogromny las, pełen olbrzymich skrzypów, widłaków, paproci. Drzewa te rosły wiele lat, a potem łamały się i przewracały ze starości. Zalewała je woda, osadzał się na nich muł. Przysypywała ziemia. Na nich rosły następne drzewa, które po wielu latach spotykał ten sam los. Drewno leżące pod ziemią bez dostępu powietrza twardniało powoli i zamieniało się w czarne, twarde bryły. Dowodem na to są ślady paproci czy innych roślin odbite na węglu. Działo się to w czasach, gdy ludzi jeszcze nie było – mieli pojawić się za miliony lat w procesie ewolucji. Dzisiaj węgiel wydobywa się spod ziemi w kopalniach, a robią to górnicy.

Możecie obejrzeć jeszcze filmik „Jak powstał węgiel”

https://www.youtube.com/watch?v=y_74oHZK29k

M. Terlikowska „Węglowa rodzinka”.

Posłuchaj uważnie wiersza, tutaj też jest mowa co powstaje z węgla.

To węglowa jest rodzina: parafina, peleryna,

duża piłka w białe groszki, i z apteki proszek gorzki,

i z plastiku sześć koszyków, gąbka, co się moczy w wodzie,

i benzyna w samochodzie,

Węgla jest po odrobinie w parafinie, w pelerynie,

w dużej piłce w białe groszki, i z apteki proszku gorzkim,

i w ołówku tym w piórniku, i w koszyku, tym z plastiku.

Nawet świeczki, te z choinki, to też węgla są kuzynki.

Lecz wśród wielkiej tej rodziny, wśród kuzynów i rodzeństwa,

nie ma ani odrobiny rodzinnego podobieństwa.

Węgiel czarny jest jak skała, koszyk żółty, świeca biała.

Skąd się wzięły te różnice?

O! to już są tajemnice, które kryją się w fabryce.

Podziel na sylaby wyrazy: parafina, peleryna, piłka, proszek, ołówek, koszyk, świeczka, benzyna, gąbka.
Spróbuj podzielić wyrazy także na głoski.

Opowieść ruchowa „Wycieczka do kopalni węgla”.

Teraz wstańcie, trochę się poruszacie. Rodzic czyta opowieść ruchową, a wy wykonujecie czynności o których jest mowa.

Nasza wyobraźnia nie ma granic, dlatego – fiku-miku – znajdujemy się właśnie w szatni górniczej. Musimy się ubrać w górniczy strój, by pod ziemią było bezpiecznie. Na początek spodnie z szelkami (szczegółowy pokaz wkładania skafandra). Zakładamy wysokie buty (pokaz). Teraz ściągamy z wieszaka kurtkę, naciągamy i zapinamy na zamek aż pod szyję, żeby tam na dole nie zmarznąć. Ściągamy z szafki kask i zakładamy na głowę. Jeszcze rękawice. Też leżą wysoko na półce. Rozłóżcie paluszki. Teraz przekręcamy żaróweczkę na kasku. Musi świecić, by oświetlać nam drogę. I jesteśmy gotowi! Zapraszam was do windy. Musimy stanąć jeden obok drugiego, bardzo ciasno. (Rodzic ustawia się razem z dzieckiemi w kąciku). Czy wszyscy się zmieścili? (Rodzic staje z przodu, a dziecko za nim, po czym zamyka drzwi windy, ściągając najpierw prawe, później lewe skrzydło. Wciska przycisk). Uwaga, kochani! Teraz musimy zachować ostrożność. Zjeżdżamy trzydzieści pięter w dół. Trzeba łapać równowagę, bo może trząść. I bum, bum, bum, bum (Rodzic rusza się rytmicznie w górę i w dół). Dojechaliśmy na miejsce. Otworzę windę i sprawdzę, czy jest bezpiecznie, dopiero wtedy ty wyjdziesz. (Rodzic otwiera drzwi, sprawdza, czy wszystko jest w porządku i zaprasza dziecko). Uwaga, ustaw się za mną. Tu pod murkiem są młotki. Dźwignij jeden i spróbuj sobie coś wydobyć. Są bardzo ciężkie. (Rodzic obrazowo pokazuje, jak ciężki jest młot – ugina nogi). Teraz, wszystkie skarby przyniesiemy do woreczka, odłóż młot i zapraszam cię do windy. (Powrót windą taki sam jak przyjazd, następnie odłożenie worka ze skarbami, wyłączenie lampki z kasku, rozebranie się po kolei z odzieży górniczej. Koniec wycieczki.