REKRUTACJA NA NOWY ROK SZKOLNY 2024/2025 (kliknij w pasek)
Opcje widoku
Powiększ tekst
Powiększ tekst
Pomniejsz tekst
Pomniejsz tekst
Kontrast
Kontrast
Podkreślenie linków
Podkreślenie linków
DEKLARACJA DOSTĘPNOŚCI
DEKLARACJA DOSTĘPNOŚCI
Reset
Reset

WITAMY WAS W PONIEDZIAŁEK (11.05.2020r.)

WITAMY WAS W PONIEDZIAŁEK (11.05.2020r.)

W TYM TYGODNIU UTRWALIMY WIADOMOŚCI NA TEMAT NASZEGO KRAJU.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

DZISIAJ POZNAMY OPOWIADANIE, KTÓREGO BOHATERAMI SĄ ADA I OLEK ORAZ WYKONAMY PRACĘ PLASTYCZNĄ

 

Słuchanie opowiadania Agaty Widzowskiej „Zakochany w syrenie”.

Książka (s. 72–73) dla dziecka.

Ada wróciła z tatą z przedszkola i od razu zaczęła opowiadać o wydarzeniach dnia.

− Dzisiaj rysowaliśmy Syrenkę – powiedziała.

− Taki stary samochód? – zdziwił się Olek, który wiedział wszystko o dawnych modelach samochodów takich jak trabant, syrenka i warszawa.

− Sarenkę? – zapytała mama, która w tym czasie miksowała truskawki i nie dosłyszała głosu córeczki.

− Ojejku, nikt mnie nie rozumie – westchnęła Ada i rozwinęła swój rysunek.

− Syrenka warszawska! Kobieta z ogonem ryby i z tarczą − zawołał Olek. − Znam ten pomnik, bo byliśmy tam z klasą.

− Jeśli chcesz, to opowiem ci legendę o tym pomniku i o powstaniu Warszawy – zaproponowała Ada.

− Chcę.

Ada wyjęła jedną ze swoich małych lalek i owinęła jej nogi wstążką, tak, żeby przypominała ogon ryby. Zaczęła opowiadać:

− W pewnej wiosce żyła sobie piękna syrena, która nie była zwykłą dziewczyną, bo zamiast nóg miała płetwę. Mieszkała w rzece Wiśle. Czasami wychodziła na brzeg, żeby rozczesać włosy…

− Ada udawała, że rozczesuje lalce blond czuprynę. – Syrenka pięknie śpiewała i czarowała swoim głosem rybaków.

Ada odszukała drugą lalkę, której kiedyś obcięła włosy, podała ją Olkowi i powiedziała:

− To będzie rybak. Ma na imię Wars.

− Ja mam go udawać?

− Tak.

− I co mam robić? – zapytał Olek.

− Masz być zakochany – wyjaśniła Ada.

− Ja?

– Tak! Wars zakochał się w syrenie i uratował ją przed innymi rybakami. Oni zarzucili na nią sieci, bo chcieli ją zanieść królowi, żeby dostać dużo pieniędzy. Zatkali sobie uszy, żeby nie słyszeć jej śpiewu.

− A co by się stało, gdyby usłyszeli?

− Ten, kto ją usłyszał, wchodził do rzeki i już nigdy nie wracał. Zwykli ludzie nie mogą żyć pod wodą.

− Wiem. Ludzie mają płuca, a ryby skrzela. Dzięki temu ryby mieszkają pod wodą. I ta twoja syrena też.

Ada przyniosła z kuchni pustą siatkę po cebuli, która przypominała sieć i wrzuciła do niej swoją lalkę.

− Uratuj mnie, piękny rybaku, a zaśpiewam ci najpiękniejszą pieśń na świecie! – powiedziała.

− Nie śpiewaj mi, bo wpadnę do Wisły i nie wrócę! Zatkałem sobie uszy – powiedział Olek.

− Ojej! Już dawno wyjąłeś sobie zatyczki z uszu i dlatego jesteś zakochany. Taka jest legenda, a my się tylko bawimy. Ratuj syrenę!

− Zakradnę się nocą, kiedy inni rybacy będą spali i rozetnę sieci. Będziesz mogła wrócić do Wisły.

− Pospiesz się, bo nie mogę żyć długo bez wody! – pisnęła Ada.

Olek wyplątał syrenę z cebulowej sieci i powiedział:

− Jesteś wolna. Możesz wracać do domu.

− Dziękuję ci, dzielny rybaku? Jak masz na imię?

− Olek.

− Przecież się bawimy! – przypomniała Ada.

− No dobrze… mam na imię Wars. A ty, jak masz na imię, piękna panno?

− Jestem Sawa. Widziałam cię wiele razy na brzegu rzeki.

− Przychodziłem tu łowić ryby, ale zawsze czekałem na ciebie. Jesteś taka piękna.

− Och! Rybacy tu biegną! Zobaczyli, że mnie uwolniłeś! Nie wyjdę już na brzeg Wisły, chyba, że waszej wiosce będzie groziło wielkie niebezpieczeństwo. Wtedy was obronię! Żegnajcie!

− Żegnaj! – powiedział Olek.

− Przecież ty masz iść ze mną, bo mnie kochasz – przypomniała Ada.

− Idę z tobą, Sawo! – zawołał Olek.

Po chwili obie lalki wylądowały pod tapczanem, który udawał rzekę Wisłę.

Ada opowiadała dalej:

− Wars i Sawa zniknęli pod wodą, i nikt ich już nie widział. Na miejscu wioski powstało miasto Warszawa, w którym mieszkamy – zakończyła.

− Wiesz co, może pójdziemy w sobotę z mamą i tatą obejrzeć pomnik Syrenki nad Wisłą?

Sprawdzimy, czy ma skrzela.

− Mówiłeś, że byłeś tam z klasą.

− Ale chcę iść jeszcze raz.

− Hm… ty chyba naprawdę zakochałeś się w tej Sawie – zachichotała Ada.

 

  • Rozmowa na temat opowiadania.

Rodzic pyta:

− O czym dowiedziała się Ada w przedszkolu?

− Kto pomógł jej przedstawić legendę?

 

  • Czytanie tekstu w książce.

Książka (s. 72–73) dla dziecka.

 

  • Wybieranie spośród obrazków zdjęć (wyciętych z kolorowych czasopism ZNAJDUJĄCYCH SIĘ PONIŻEJ – W PLIKACH DO POBRANIA) różnych zakątków naszego kraju tych, które dziecku podobają się najbardziej. Omawianie, co one przedstawiają; uzasadnianie swojego wyboru.

 

  • Zagadki pantomimiczne „Co można tam robić?”

Mapa Polski.

Rodzic pokazuje na mapie określone rejony Polski; mówi dziecku, w jakim

miejscu się znalazło, np.: góry, jeziora, las, morze. Prosi, aby dziecko pokazało, co można robić w tych miejscach.

 

Piękny jest nasz kraj – twórcza zabawa plastyczna.

 

  • Wykonanie pracy plastycznej.

Dla dziecka zdjęcia lub obrazki (wycięte z czasopism / wydrukowane z Internetu) przedstawiające różne miejsca

Polski, pastele olejne lub inne kredki, kartki, klej.

Zaproponowanie wykonania obrazka przedstawiającego miejsca, które dziecku się podobają, z jednoczesnym uchwyceniem różnorodności polskiego krajobrazu.

  • Samodzielne działania dziecka; naklejanie pośrodku kartki zdjęcia lub obrazka (wyciętych z kolorowych czasopism, wydrukowanego z Internetu) wybranego przez dziecka; dorysowywanie – według pomysłów dziecka – z każdej strony pastelami olejnymi brakujących elementów w taki sposób, aby z naklejonym elementem tworzyły jedną całość.

 

 

ZADANIA W KARTACH PRACY:

  • Karta pracy, cz. 4, s. 29.

Rysowanie po śladach rysunku Syreny i fal.

 

DO JUTRA…

 

 

 

 

 

Data dodania: 2020-05-10 21:29:16
Data edycji: 2020-05-10 21:40:10
Ilość wyświetleń: 239
Bądź z nami
Aktualności i informacje
Biuletynu Informacji Publicznej
Biuletynu Informacji Publicznej