REKRUTACJA NA NOWY ROK SZKOLNY 2024/2025 (kliknij w pasek)
Opcje widoku
Powiększ tekst
Powiększ tekst
Pomniejsz tekst
Pomniejsz tekst
Kontrast
Kontrast
Podkreślenie linków
Podkreślenie linków
DEKLARACJA DOSTĘPNOŚCI
DEKLARACJA DOSTĘPNOŚCI
Reset
Reset

RELIGIA - WTOREK (17.11.2020)

RELIGIA - WTOREK (17.11.2020)

 

 

KATECHEZA 14

Temat: Samarytanka uczy nas, jak mówić innym o Panu Jezusie

Cel - Uświadomienie dzieciom, że swoimi wypowiedziami i zachowaniem ukazujemy innym naszą miłość do Pana Jezusa.

 

Modlitwa - Pan Jezus w rozmowie z uzdrowionym przypomina nam, że powinniśmy okazywać wdzięczność za otrzymywane dary. On uczy nas, że mamy dziękować. Podziękujmy Panu Jezusowi za wszystko.

 

Nawiązanie do poprzedniej katechezy
Zacheusz pokazuje nam, jak miłość Pana Jezusa przemienia jego życie. Maria uczy nas, jak mamy słuchać tego, co Pan Jezus do nas mówi. Trędowaty przypomina nam, abyśmy dziękowali Panu Jezusowi za otrzymane dary.

 

Wprowadzenie do katechezy
Dzisiaj poznacie Samarytankę. Ludzie, którzy jej słuchają, ufają jej słowom. Dzięki niej chcą poznać Pana Jezusa, słuchać tego, co mówi. Ale zanim ją poznacie, posłuchajcie opowiadania.

 

Opowiadanie
Zuzia nieoczekiwanie znalazła się w szpitalu. Trzeba było jej usunąć
wyrostek. Czuła się niepewnie, bo znalazła się w tym miejscu po raz
pierwszy.
– Mamo, trochę się boję. Wrócisz do mnie szybko?
– Tak, córeczko. I zapewniam cię, że nie ma się czego bać. Poza tym
czuwa nad tobą Pan Jezus. Zaufaj Mu!
Po wyjściu mamy Zuzia złożyła ręce do modlitwy.
– Co robisz? – zapytała dziewczynka leżąca na łóżku obok.
– Modlę się – odpowiedziała Zuzanka. – Chcę poprosić Pana Jezusa, żeby mi pomógł, bo tęsknię za mamą.
– Ja też tęsknię, wiesz? Czy Pan Jezus może pomóc i mnie?
– Pewnie! Pomódlmy się razem.
– Nauczysz mnie?
– No pewnie. Po prostu powtarzaj za mną słowa, które będę wypowiadać – odparła Zuzia, uśmiechając się do nowej koleżanki.

Z pewnością dziewczynka z sali się uspokoiła. Zuzia stała się dla niej znakiem, że można zaufać Panu Jezusowi, że On przychodzi z pomocą.

 

Pismo Święte  J 4,1–42
Pewnego dnia, po długiej wędrówce, Pan Jezus zatrzymuje się przy
studni. Prosi kobietę o wodę. Pijąc, rozmawia z nią. Kobieta jest
zdziwiona, jak wiele Pan Jezus o niej wie, chociaż widzi ją po raz
pierwszy. Kiedy słyszy od Niego, że to On jest zapowiadanym Synem
Boga, Samarytanka wierzy Jego słowom. Biegnie do wsi i z wielkim
zaangażowaniem opowiada wszystkim o Panu Jezusie. Dzięki jej
słowom wielu zaczyna wierzyć nauce Pana Jezusa i udaje się na spotkanie
z Nim.

Ta kobieta to Samarytanka. Mieszka w Samarii – krainie, przez którą wędruje Pan Jezus. Dzięki tej kobiecie wielu ludzi uwierzyło w Pana Jezusa.
Nam też przekazywana jest Dobra Nowina o Panu Jezusie. Rodzice,
księża, katecheci mówią nam o tym, jak bardzo Pan Jezus nas kocha. To dla nas umiera On na krzyżu i zmartwychwstaje, by być obecnym w Kościele, w naszym życiu. Tak jak Pan Jezus wiedział wszystko o spotkanej kobiecie, tak zna nasze serca.

 

Praca z podręcznikiem
Zadanie 1: Pokoloruj kobietę, dzięki której ludzie uwierzyli w Pana Jezusa.
Zadanie 2: Dzieci przedstawione na ilustracjach zmieniły swoją postępowanie. Połącz pasujące do siebie obrazki. Wykonajcie zadanie w podręczniku. Połączcie linią obrazki ukazujące, w jaki sposób dzieci zmieniły swoje postępowanie. Rysunki podpowiadają nam, jak swoim zachowaniem głosimy Dobrą Nowinę.

Utrwalenie
Wiecie, że Dobrą Nowinę o Panu Jezusie przekazują nam księża, katecheci, rodzice i wszyscy ci, którzy wierzą w Pana Boga. Przypomnijcie sobie opowiadanie o Zuzi. Ona nie tylko słowem, lecz także zachowaniem pokazała, że kocha Pana Jezusa i Mu ufa – nauczyła modlitwy nowo poznaną dziewczynkę. To jest zadanie także i dla nas – uczyć modlitwy tych, którzy tego nie potrafią.

 

 

 

Data dodania: 2020-11-16 15:54:06
Data edycji: 2020-11-16 15:55:14
Ilość wyświetleń: 192
Bądź z nami
Aktualności i informacje
Biuletynu Informacji Publicznej
Biuletynu Informacji Publicznej